Celebry

[Friedrich von Baden]

Celebry są odprawiane w każde dni zwykłe oraz święta. Najczęściej celebrom we wspomnienia oraz różne wydarzenia kościelne przewodniczy Jego Ekscelencja Arcybiskup Fryburga.

[Friedrich von Baden]

Środa Popielcowa

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza.
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.
Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie".

Komentarz do ewangelii.
Chcesz żyć wiecznie szykuj się do śmierci.

"Kościół dlatego przypomina nam w Środę Popielcową o śmierci, ponieważ myśl o naszej ostatniej chwili, która kiedyś na pewno nadejdzie, choć nie wiadomo kiedy, szczególnie może obudzić w nas uczucia skruchy, stosowne na czas postu. Jako symbol śmierci wzywa nas poświęcony popiół, abyśmy szczerą pokutą zgładzili grzechy swoje i osiągnęli darowanie kary za występki. I ten szczegół, że popiół, którego używa się w Środę Popielcową, pochodzi z gałązek palmowych, poświęconych w Niedzielę Palmową ubiegłego roku, nie jest bez znaczenia. Ponieważ owe gałązki służyły jako wyobrażenie zwycięstwa i chwały, popiół ich dobitnie wykazuje, jak prędko mija wszelki blask ziemski, jak znikoma jest wszelka doczesność"

"Rok Boży" pod redakcją Ks. Franciszka Marlewskiego (1932)

[Friedrich von Baden]

Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.
Jezus powiedział do swoich uczniów:

”Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego.

Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie uzbrojeni mocą z wysoka”.

Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce pobłogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy, gdzie stale przebywali w świątyni, wielbiąc i błogosławiąc Boga.

Komentarz do ewangelii.
Czym jest Wniebowstąpienie Pańskie? Przypomina, że nasz kontakt z Bogiem jest tuż, tuż.

"Dziś w Ewangelii uczniowie wraz z Jezusem są przy Betanii. Dziś w liturgii świętujemy Wniebowstąpienie. Przed Betanią byli także przed ruszeniem na mękę Chrystusa. Dlaczego dziś znowu tam są?

Jezus rusza do nowej Jerozolimy, do niebieskiego Jeruzalem, którym jest niebo. Kiedy On został uniesiony w Górę, kiedy ich pobłogosławił, oni tylko pokłonili się i ruszyli do świątyni, gdzie jak pisze ewangelista stale przebywali na modlitwie wielbiąc Boga.

Czasem może nam się wydawać, że Jezus po Wniębowstąpieniu jest Bogiem nieobecnym, dalekim. To jednak nieprawdziwe myślenie. Dzięki temu, że wstąpił do nieba jest na wyciągnięcie ręki, jest dostępny dla wszystkich poprzez modlitewną ciszę, skupienie. Jeśli można mówić na ziemi od przedsionkach nieba, to niewątpliwie jest nim każdy czas indywidualnego spotykania się z Panem Bogiem.

Może ta Ewangelia i to wielkie wydarzenie, jakim jest Wniebowstąpienie jest przypomnieniem, że kontakt z Bogiem jest tuż, tuż."

ks. Jan Głąba SJ

[Friedrich von Baden]

Uroczystość Zesłania Ducha Świętego

Słowa Ewangelii według Świętego Jana.
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami. Przyszedł Jezus, stanął pośrodku, i rzekł do nich: ”Pokój wam!”. A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.

A Jezus znowu rzeki do nich: ”Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: ”Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”.

Komentarz do ewangelii.
Boża miłość do każdego z nas. To o niej przypomina nam Duch Święty

"Dziś w Ewangelii w Zesłanie Ducha Świętego słyszymy o tym, że kto miłuje Jezusa ten zachowuje Jego naukę. I oczywiście z tym można dyskutować, że ta nauka wcale nie jest trudna. Sami uczniowie zastanawiali się kto może to znieść i zachowywać to wszystko co mówi Jezus.

Ale tu jest właśnie uzupełnienie i to wspomnienie o tym, kim jest Duch Święty. Bo Jezus mówi: „Kto Mnie miłuje zachowa Moją naukę, ale dlatego, że ja posyłam do was Ducha Świętego, który wam o wszystkim przypomni”.

To słowo „przypomni” jest kluczowe. Duch Święty przede wszystkim przypomina o miłości Pana Boga do nas. Jezus co prawda mówi, że to my Jego miłujemy, ale najpierw jest Jego miłość do nas. Miłość z naszej strony do Pana Boga jest odpowiedzią na to, że to On ukochał nas jako pierwszy, a Duch święty chce o tym każdego dnia przypominać."

ks. Jan Głąba SJ

[Friedrich von Baden]

Uroczystość Najświętszej Trójcy

Słowa Ewangelii według Świętego Jana.
Jezus powiedział do swoich uczniów:

„Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz jeszcze znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek słyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi.

Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego bierze i wam objawi”.

Komentarz do ewangelii.
Szukajmy jedności z Trójjedynym Bogiem.

"Dziś w ewangelii słyszymy fragment o Trójcy Świętej. Słyszymy ten fragment, kiedy Jezus mówi, że uczniowie nie mogą znieść tego, co im mówi, ale zniosą to, kiedy przyjdzie Duch Święty.

Jezus tłumaczy uczniom, kim jest Duch Święty. Wyjaśnia im, że Duch Święty przypomni im wszystko, co od Niego usłyszeli, że Duch Święty weźmie to, co należy do Jezusa, a to, co należy do Jezusa, należy także do Ojca, bo On z Ojcem jest jedno. Tu mamy zarysowaną całość Trójcy, że wprawdzie trzy Osoby ale jeden Bóg.

Bardzo mnie urzeka, że kiedy św. Patryk uczył o Świętej Trójcy, wtedy zrywał koniczynkę i pokazywał, że to jest jedna roślinka z trzema niezależnymi listkami, stanowiąca jedno. Dla mnie jest jeszcze taka głęboka prawda w tym, że jest ten czwarty listek - że jesteśmy w relacji z Trójjedynym Bogiem. Czterolistna koniczyna jest symbolem szczęścia i może być tez symbolem szczęścia duchowego, bo największym duchowym szczęściem jest być w jedności z Bogiem - w jedności z Bogiem Ojcem, Bogiem Synem i Bogiem Duchem. Tej jedności, którą zdobywa się na modlitwie, na rozmowie z Bogiem, bardzo serdecznie sobie i wam życzę."

ks. Jan Głąba SJ

[Friedrich von Baden]

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.
Jezus opowiadał rzeszom o królestwie Bożym, a tych, którzy leczenia potrzebowali, uzdrowił. Dzień począł się chylić ku wieczorowi. Wtedy przystąpiło do Niego Dwunastu mówiąc: „Odpraw tłum; niech idą do okolicznych wsi i zagród, gdzie znajdą schronienie i żywność; bo jesteśmy tu na pustkowiu”. Lecz On rzekł do nich: „Wy dajcie im jeść”. Oni odpowiedzieli: „Mamy tylko pięć chlebów i dwie ryby; chyba że pójdziemy i nakupimy żywności dla wszystkich tych ludzi”.

Było bowiem około pięciu tysięcy mężczyzn. Wtedy rzekł do swych uczniów: „Każcie im rozsiąść się gromadami mniej więcej po pięćdziesięciu”. Uczynili tak i rozmieścili wszystkich.

A On wziął te pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo i odmówiwszy nad nimi błogosławieństwo, połamał i dawał uczniom, by podawali ludowi. Jedli i nasycili się wszyscy, i zebrano jeszcze dwanaście koszów ułomków, które im zostały.

Komentarz do ewangelii.
"Zrezygnujmy z podziału wokół stołu Eucharystycznego"

"W Ewangelii na Boże Ciało, Jezus widząc, że dzień chyli się ku zachodowi i widząc, że tłum jest bez posiłku każe rozsadzić go gromadami, przynieść tyle jedzenia, ile tylko mają. Następnie modli się i cudownie go rozmnaża, karmiąc wielotysięczny tłum tak, że zostaje jeszcze koszy.

Zatem zgromadzeni wokół Eucharystii, czyli Bożego Ciała jesteśmy zaproszeni do troski o drugiego i o hojność własnego serca. Właśnie takie prawdziwe "Szczęść Boże", czyli wypowiedzenie błogosławieństwa oznacza te dwie postawy.

Dziś w Uroczystość Bożego Ciała jesteśmy zaproszeni do tego, by sobie o tym przypomnieć i by zrezygnować z podziału wokół stołu Eucharystycznego wszyscy jesteśmy równi i zaproszeni, by z hojności serca Bożego odebrać błogosławieństwo i odejść posilonym Jego ciałem."

ks. Jan Głąba SJ

[Friedrich von Baden]

Sollemnitas Sanctissimi Corporis et Sanguinis Christi
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej
(Boże Ciało)

W formie nadzwyczajnej rytu rzymskiego - Święto Najświętszego Ciała Chrystusa (Festum Sanctissimi Corporis Christi), w tradycji ludowej; Boże Ciało. Wierni szczególnie wspominają Ostatnią Wieczerzę i Przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Jezusa Chrystusa. Pamiątkę tego wydarzenia Kościół katolicki obchodzi także w Wielki Czwartek, wtedy jednak rozpamiętuje się również Mękę Jezusa Chrystusa, uroczystość Bożego Ciała natomiast ma charakter dziękczynny i radosny. Obchodzi się ją w czwartek po Uroczystości Trójcy Świętej, a więc jest to święto ruchome, wypadające zawsze 60 dni po Wielkanocy. Najwcześniej może przypaść 21 maja, najpóźniej 24 czerwca.

Uroczystość ta została ustanowiona na skutek widzeń św. Julianny z Cornillon. Pod ich wpływem bp Robert ustanowił w roku 1246 taką uroczystość dla diecezji Liège. W 1252 r. została ona rozszerzona na Germanię. Katolicy wierzą, że w 1263 miał miejsce cud eucharystyczny w Bolsenie, gdy hostia w rękach wątpiącego w transsubstancjację księdza zaczęła krwawić. Korporał, przechowywany w katedrze w pobliskim Orvieto jest uznawany za ten, na który wówczas spadły krople krwi. W 1264 roku papież Urban IV bullą Transiturus ustanowił tę uroczystość dla całego Kościoła. Uzasadniając przyczyny jej wprowadzenia wskazał: "... zadośćuczynienie za znieważanie Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, błędy heretyków oraz uczczenie pamiątki ustanowienia Najświętszego Sakramentu, która w Wielki Czwartek nie może być uroczyście obchodzona ze względu na powagę Wielkiego Tygodnia." Jednakże ze względu na śmierć Urbana IV bulla ta nie została ogłoszona, a tym samym uroczystość nie została ustanowiona. Uczynił to dopiero papież Jan XXII, który umieścił powyższą bullę w Klementynach (1317).

Obchody uroczystości wiążą się z procesją z Najświętszym Sakramentem po ulicach parafii. Prowadzona jest ona przez księży z danej parafii i podczas niej odwiedzane są miejsca najważniejsze w przestrzeni sakralnej miejscowości, przede wszystkim krzyże i kapliczki. Procesja zatrzymuje się przy czterech ołtarzach polowych, przy których czytane są fragmenty Ewangelii. Dla celebracji kultu trasa procesji jest przyozdabiana przez ścięte drzewa ustawiane przy trasie przemarszu. W polskiej tradycji tworzy się także symbole religijne poprzez posypywanie kwiatami według wzorca drogi, po której ma przechodzić procesja. W trakcie procesji ludzie śpiewają pieśni i litanie.

[Friedrich von Baden]

Celebra

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza.
Jezus powiedział do swoich uczniów:

„Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza mszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.

Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie w świetle. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność”.

Komentarz do ewangelii.
"Gromadź swoje skarby w niebie
Jezus zachęca nas, by nie gromadzić skarbów tu na ziemi, ale by swój skarb składać w niebie.

W dzisiejszej Ewangelii Jezus mówi - przestrzega właściwie - by nie gromadzić sobie skarbów tu na ziemi, ale by skarb swój składować w niebie, inwestować w niebo.

Mówi więcej - tam, gdzie twój skarb, tam twoje serce."
ks. Jan Głąba SJ

Drodzy wierni diecezji Fryburskiej, oraz całego Wielkiego Księstwa Badenii, módlmy się za Jego Ekscelencję Arcybiskupa Lothara von Kübel, Arcybiskupa Fryburga, którego choroba zmogła i przykuła do łóżka. Nasz pasterz ma już swoje lata i lekarze mówią, że nadchodzi jego czas odejścia do Dobrego Pasterza. Módlmy się...

[Friedrich von Baden]

Dwunasta Niedziela zwykła

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.
Gdy Jezus modlił się na osobności, a byli z Nim uczniowie, zwrócił się do nich z zapytaniem: ”Za kogo uważają Mnie tłumy?”.

Oni odpowiedzieli: ”Za Jana Chrzciciela; inni za Eliasza; jeszcze inni mówią, że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał”.

Zapytał ich: ”A wy, za kogo Mnie uważacie ?”. Piotr odpowiedział: ”Za Mesjasza Bożego”. Wtedy surowo im przykazał i napomniał ich, żeby nikomu o tym nie mówili. I dodał: ”Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; będzie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie”.

Potem mówił do wszystkich: ”Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia weźmie swój krzyż i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa”.

Komentarz do ewangelii.
"Kim dla ciebie jest Jezus?

Kim dla ciebie jestem? - pyta cię konkretne Jezus? W dzisiejszej Ewangelii pyta również o to Piotra, który mówi Mu: Ty jesteś Mesjasz, syn Boga Żywego.

Jezus chce dać każdemu szanse poznania Go i jeśli się Go pozna i wyzna z wiarą, że Jezus jest synem Bożym, to cokolwiek, ktokolwiek i w jakichkolwiek okolicznościach się wydarzy, to tej prawdy w naszym sercu nic nie wymaże.

Jezus mówi do swoich uczniów, że jeśli chcą Go naśladować, to muszą wziąć swój krzyż i iść na nim. Dzisiejsza Ewangelia zaprasza nas do osobistego spotkania z Jezusem, a jeśli chodzi o krzyż to przypomina nam, że to ma być nasz krzyż - trudy, doświadczenia, ale także radości naszego życia.

Nie mamy praktykować cierpiętnictwa, ale przyjmować codzienność z wiarą, że ten Jezus, który jest Bogiem towarzyszy nam w naszej drodze."
ks. Jan Głąba SJ

Drodzy wierni diecezji Fryburskiej, oraz całego Wielkiego Księstwa Badenii, módlmy się za Jego Ekscelencję Arcybiskupa Lothara von Kübel, Arcybiskupa Fryburga, którego cały czas choroba zmaga i przykuwa do łóżka. Nasz pasterz ma już swoje lata i lekarze mówią, że nadchodzi jego czas odejścia do Najlepszego Pasterza. Módlmy się...

[Friedrich von Baden]

Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza.
Faryzeusze wyszli i odbyli naradę przeciw Jezusowi, w jaki sposób Go zgładzić.

Gdy Jezus dowiedział się o tym, oddalił się stamtąd. A wielu poszło za Nim i uzdrowił ich wszystkich. Lecz im surowo zabronił, żeby Go nie ujawniali. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza:

„Oto mój Sługa, którego wybrałem, umiłowany mój, w którym moje serce ma upodobanie. Położę ducha mojego na Nim, a On zapowie prawo narodom. Nie będzie się spierał ani krzyczał, i nikt nie usłyszy na ulicach Jego głosu. Trzciny zgniecionej nie złamie ani knota tlejącego nie dogasi, aż zwycięsko sąd przeprowadzi. W Jego imieniu narody nadzieję pokładać będą”.

Komentarz do ewangelii.
"Jezus często okazuje się inny od naszych wyobrażeń. Czy chcesz Go naśladować?

Papież Franciszek zachęca, by komentarze do ewangelii, homilie były krótkie i przemawiały do serca: niech to będzie jeden obraz, jedna myśl i jedna emocja. Zakończymy wezwaniem do modlitwy prośby i dziękczynienia.

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę Jezusa. Nie będę jej krępował. Niech ona mi pomoże widzieć Pana, który się nie spiera, nie podnosi głosu, nie niszczy tego, co słabe i nie gasi knotka, który się jeszcze tli.

Myśl: Jezus ukazuje się inny od wyobrażeń. Nawet Jego najbliżsi często im ulegali. Nie narzuca się siłą, nie wymusza posłuchu, nie straszy, nie ma cech wojownika. Wprost przeciwnie. Jest cichy, cierpliwy, pokorny i wyrozumiały, zawsze skoncentrowany na woli Ojca. On jest taki także dla mnie. Pomyślę o tym, jak często działam pod wpływem fałszywych wyobrażeń o Bogu, o Jezusie.

Emocja: Bezradność i słabość. Nikt nie chce czuć się bezradny i słaby. Chcemy mieć poczucie panowania i sprawczości w działaniu. Jezus pokazuje, że cichość, cierpliwość i pokora to nie synonimy słabości i przejaw życiowej bezradności. Poczucie bezradności i słabości pozwala mi zdać się na Boga, który jest moją siłą.

Wezwanie: Poproszę Jezusa o to, by mi dał doświadczyć, że On jest moją mocą. Podziękuje mu za okazywane miłosierdzie, za sakrament pojednania i namaszczenia chorych.
Paweł Kosiński SJ