Majętność ziemska książąt badeńskich, posiadłość Friedricha von Badena
Majętność ziemska zbudowana na południu Badenii, w okolicach miasta Salem, była klasztorem cystersów i jednym z najlepiej prosperujących i najważniejszych opactw na obszarze Jeziora Bodeńskiego. Klasztor założony w latach 1137/1138 zdołał w późnym średniowieczu znacznie rozszerzyć swoje przywileje i pozycję w zakonie. W XVII wieku nękany wojnami i prawie doszczętnie zniszczony przez pożar, w XVIII wieku przeżył wiek jego drugiego rozkwitu jako centrum rokoka w południowo-zachodnich Niemczech, wraz z budową kościoła pielgrzymkowego Birnau i założeniem pierwszej kasy oszczędnościowej w Niemczech.
Rozległy barokowy zespół klasztorny (zbudowany w latach 1697-1706 przez Franza Beera) z gotycką katedrą Salem Minster (ok. 1285-1414) stał się własnością margrabiów badeńskich w 1802 r. w wyniku sekularyzacji. Od tego czasu kompleks nosi nazwę "Schloss Salem" i służy jako rezydencja rodziny książęcej. Na budynki całego kompleksu składającego się na majątek zawierają się; Pałac oraz Folwark ziemski; budynki z gruntem (330 ha) a także las (20 ha).