Ustawa o szkolnictwie

[August von Hohenzollern]

USTAWA
o szkolnictwie

Art. 1.
Niniejsza ustawa określa zasady funkcjonowania systemu nauki i szkolnictwa w Cesarstwie Niemieckim.

Art. 2.
Cesarstwo Niemieckie stoi na straży wolności nauczania, twórczości artystycznej, badań naukowych i ogłaszania ich wyników oraz zapewnia autonomię instytucji naukowych.

Art. 3.
1. Instytucją naukową jest instytucja, której główny przedmiot działalności stanowi działalność naukowa, badawcza lub dydaktyczna.
2. Instytucje naukowe posiadają osobowość prawną.

Art. 4.
Instytucje naukowe tworzy się za zgodą władz danego Kraju Rzeszy, w którym owa instytucja ma mieć siedzibę.

Art. 5.
1. Wszystkie instytucje naukowe podlegają pod honorowy patronat Jego Cesarskiej Mości, oraz władcy danego Kraju Rzeszy.
2. Instytucje naukowe w swojej działalności posiadają autonomię w granicach określonych przez niniejszą ustawę a także inne akty powszechnie obowiązujące.
3. W ramach swoich uprawnień Instytucje naukowe mogą:
-we własnym zakresie stanowić akty prawa wewnętrznego, dokonywać wyboru władz oraz nawiązywać porozumienia i zawierać umowy;
-samodzielnie określać metody i kierunki kształcenia oraz przebieg toku studiów i zasady prowadzenia badań naukowych, z zastrzeżeniem, że zasady te nie mogą naruszać wolności nauczania, twórczości artystycznej, badań naukowych i ogłaszania ich wyników przez naukowców;
-zarządzać własnym majątkiem.

Art. 6.
1. Cesarz Niemiecki, lub władca kraju związkowego, na wniosek instytucji naukowej może udzielić danej instytucji dofinansowania na rzecz prowadzonych badań, działalności naukowej lub dydaktycznej bądź dla celów administracyjnych.
2. Cesarz, lub władca kraju związkowego na wniosek naukowca, studenta lub doktoranta może udzielić danej osobie dotacji na rzecz prowadzonych badań.
3. Cesarz, lub władca kraju związkowego na wniosek instytucji naukowej może przyznać stypendium za wybitne osiągnięcia studentowi, doktorantowi lub naukowcowi.
4. Zasady przyznawania dofinansowań, dotacji i stypendiów określa Cesarz, lub władca związkowy w drodze dekretu.
5. Dofinansowania, dotacje i stypendia wypłacane są z właściwego Skarbu Kraju związkowego, odpowiedniego, dla kraju władcy przyznającego dofinansowania, dotacje i stypendia.

Art. 7
Wysokość czesnego oraz innych ewentualnych opłat na rzecz uczelni, instytucji naukowej ustalana jest indywidualnie przez instytucje naukowe.

Art. 8
Sąd Cesarstwa Niemieckiego, orzeka o zgodności aktów prawa wewnętrznego instytucji naukowych z aktami prawa powszechnie obowiązującego oraz kontroluje działalność organów instytucji naukowych.

Art. 9
1. Stopniami naukowymi są:

1. stopień magistra internetowego;
2. stopień doktora internetowego;
3. stopień doktora habilitowanego internetowego;
4. stopień profesora internetowego.

2. Jak wyróżnienie za szczególne zasługi można nadać stopień doktora honoris causa
3.W dziedzinach technicznych stopień uzupełnia się o słowo inżynier, w dziedzinach medycznych o słowo medycyny, a w dziedzinach artystycznych o słowo sztuki.
4. Stopnie naukowe nadaje, na wniosek odpowiedniego danej instytucji naukowej, Cesarz w drodze dekretu cesarskiego.

Art. 10
Stopień magistra internetowego na wniosek odpowiedniego organu instytucji naukowej nadaje się osobie, która odbyła studia magisterskie i złożyła pracę dyplomową.

Art. 11
Stopień doktora internetowego na wniosek odpowiedniego organu instytucji naukowej nadaje się osobie posiadającej stopień magistra internetowego, która odbyła studia doktoranckie i złożyła pracę dyplomową.

Art. 12
Stopień doktora habilitowanego internetowego nadaje się osobie posiadającej stopień doktora internetowego, która od dnia uzyskania stopnia doktora internetowego wykazała się dużym wkładem naukowym, badawczym lub dydaktycznym w daną dziedzinę.

Art. 13
Stopień profesora internetowego nadaje się osobie posiadającej stopień doktora habilitowanego internetowego i zasłużonej dla rozwoju nauki, która od dnia uzyskania stopnia doktora habilitowanego internetowego wykazała się dużym wkładem naukowym, badawczym lub dydaktycznym w daną dziedzinę, a całokształt jej działalności naukowej, badawczej i dydaktycznej potwierdza posiadanie wyróżniającej wiedzy i szczególnych kwalifikacji w tej dziedzinie.

Art. 14
1. Cesarz może odmówić nadania stopnia naukowego, jeśli uzna, że wkład pracy włożony dla jego uzyskania lub przedstawiony dorobek naukowy, badawczy lub dydaktyczny jest nieproporcjonalnie niski do dorobku innych osób posiadających dany stopień.
2. Odmowa nadania stopnia naukowego następuje w drodze decyzji zawierającej uzasadnienie oraz pouczenie o możliwości złożenia odwołania od decyzji Cesarskiej, do Sądu Cesarstwa Niemieckiego, w ciągu 7 dni od wydania decyzji przez Cesarza.
3. Decyzja nie podlega publikacji w Dzienniku Praw.

Art. 15
1. Na wniosek osoby, która uzyskała stopień naukowy poza granicami państwa, Cesarz w drodze dekretu cesarskiego uznaje stopień w Cesarstwie Niemieckim, uprawnia do jego używania oraz dokonuje jego upublicznienia w profilu.
2. Jeśli osoba ubiega się o nostryfikację stopnia nieistniejącego w Cesarstwie Niemieckim, Cesarz uznaje stopień najbardziej doń zbliżonego, uprawnia do jego używania i dokonuje jego upublicznienia w profilu.
3. Cesarz może odmówić nostryfikacji stopnia, jeśli uzna, że wkład pracy włożony dla jego uzyskania lub przedstawiony dorobek naukowy, badawczy lub dydaktyczny jest nieproporcjonalnie niski do dorobku innych osób posiadających dany stopień.

Art. 16
Ustawa wchodzi w życie z dniem jej publikacji.

Podpisano : August I
Cesarz Niemiecki