Neuen Schloss

[Sophie von Würtemberg]

---

Neuen Schloss

---

---

Jest to XVIII wieczny barokowy pałac. Pałac znajduje się w centrum Stuttgartu na Schlossplatz przed kolumną Jubiläumssäule i Königsbau . Siedzibą dworu królów Wirtembergii. Nowy Pałac wywodzi swoją nazwę od jego uruchomienia przez księcia Karola Eugeniusza z Wirtembergii który zastąpił Stary Zamek w pierwszych latach swego panowania. Początkowo Karol zlecił wykonanie projektu Nikolausowi Friedrichowi Thouretowi , ale architekci Leopold Retti , Philippe da la Guepière , Reinhard Heinrich Ferdinand Fischer mieli swój wkład w projekt, historię i budowę pałacu.
Budowa pałacu rozpoczęła się 3 września 1746 roku, wtedy wmurowano kamień węgielny pod budowę pierwszego mistrza budowy Nowego Pałacu, Leopoldo Matteo Rettiego, którego wuj Donato Giuseppe Frisoni pracował przy pałacu w Ludwigsburgu.
W następnym roku ukończono fasady Corps de logis i Garden Wing, podczas gdy prace na wnętrzach trwała do 1750 r. Po śmierci Rettiego budowa pałacu przypadła paryskiemu architektowi Philippe de La Guêpière , przyjacielowi Rettiego.
Pod La Guêpière fasada skrzydła miejskiego została ukończona w 1756 r., a kopuła nad centralną konstrukcją w 1760 r. Z dekoracjami nawiązującymi do Corp de logis w 1762 r. [4] Niestety, pożar zniszczył wnętrze Skrzydła Ogrodowego, które La Guêpière właśnie się skończył, w nocy z 13 na 14 listopada tego samego roku. W 1775 roku książę powrócił do Stuttgartu i zlecił naprawę pałacu Reinhardowi Heinrichowi Ferdinandowi Fischerowi . Czynił to aż do swojej śmierci w 1793 roku, a centralny pawilon Marmurowej Sali Korpusu Logisów został ozdobiony freskiem autorstwa Nicolasa Guibala.
Kiedy Karol Eugeniusz zmarł w 1793 roku, Nowy Pałac otrzymał więcej potrzebnych napraw. W 1789 r. za panowania księcia Wirtembergii Fryderyka II Eugeniusza, w 1791 r. ukończono skrzydło miejskie i skrzydło ogrodowe

Po śmierci księcia, a następnie króla Fryderyka I , Wilhelm I przeniósł siedzibę swojej władzy z powrotem do Nowego Pałacu i zatrudnił Giovanniego Salucciego, a później jego ucznia Ferdynanda Gabriela i powierzył im renowację pałacowych Sal z Szarego i Żółtego Marmuru w 1836 r. W latach 1840 i 1841 oraz od 1852 do 1854 malarz nadworny Josef Anton Gegenbauer namalował w salach przy schodach na parterze trzy freski ze scenami z historii Księstwa i Królestwa Wirtembergii.

[Fryderyk Wilhelm]

Kiedyś przyjadę.

[Karl von Württemberg]

Z Berlina do Wirtembergii przyjechał Karl razem z siostrzeńcem Franzem. Karl zatrzymał się przed pałacem i rzekł do swojego przyjaciela:
- Nastał nowy czas dla Wirtembergii.
Siostrzeniec byl zbyt zamyślony, żeby odpowiedzieć. Ocknął się dopiero po chwili kiedy Karl był już w drzwiach pałacu.
Po wejściu do środka rozległ się donośny głos służby:
- Jego Książęca Mość Wirtembergii, Karl i Jego siostrzeniec Franz von und zu Ravensburg.
Jak dobrze usłyszeć ten tytuł- pomyślał Książę, lecz jego zamyslenie zostały gwaltownie zakończone przez innego służącego, który rzekł:
- Jaśnie Panie, szlachta oraz burmistrze ważniejszych miast oczekują Pana w sali konferencyjnej.
Droga na sale prowadzila dlugimi korytarzami po wejściu do Karl został ochoczo powitany przez szlachtę, następnie przywitała go garstka mieszczan.
Szlachta przedstawiła mu swoje prośby. Karl wysłuchał je po czym wszyscy zabrali się do pracy nad ulepszeniem obecnej konstytucji.

[Karl von Württemberg]

Po przejrzeniu wielu dokumentów zgromadzienie starszyzny zdecydowało o utworzeniu archiwum Królestwa Wirtembergii, w którym znajdować się będą przestarzałe dokumenty oraz wszelkie bardzo nie aktualne już sprawy, czyli takie sprzed prawie 60 lat. Jedna z decyzji było również powołanie nowego Landtagu oraz odwołanie ministerstwa spraw zagranicznych i w jego miejsce powołanie ministerstwa spraw wewnętrznych.